ملیکا بکائی هستم. بیست و سه سالمه. تهران بدنیا اومدم و بزرگ شدم. هنرستان سوره رشته نمایش خوندم و آرزو داشتم رقصنده بشم. به رقص لاتین بسیار علاقه داشتم و به همین دلیل پس از گرفتن دیپلم دانشگاه نرفتم و شروع به کار کردم. کلاس رقص میرفتم و به کودکان سه تا شش سال در مهد کودک های مختلف انگلیسی تدریس می کردم.
پس از سفر اول تنهاییم به قونیه و سفر دوم تنهاییم به نپال، تصمیم گرفتم یکسال به آمریکای جنوبی برم، با خانواده های مختلف زندگی کنم، کار داوطلبانه کنم، به کودکان در سراسر آمریکای جنوبی انگلیسی تدریس کنم و در مورد فرهنگ لاتین، رقص ها و زبانشون بیشتر اطلاعات کسب کنم. دو روز قبل از تولد بیست سالگیم از ایران خارج شدم.. به قونیه، ونزوئلا و اکوادور رفتم و پس از چهار ماه دونه دونه ویزای کشور های مختلف رو گرفتم و ادامه دادم.. هنوز پس از دو سال و نیم در آمریکای لاتین هستم. راستش این سفر با به اشتراک گذاشتنش به بقیه لذت بخش تر شده.. هدفم از ساختن این وبسایت و منتشر کردن نوشته هام، کمک به بقیه ایرانی هاست برای شروع سفر، سفر بیرونی و سفر درونی.
آخه سعدی میگه:
“بسیار سفر باید تا پخته شود خامی..”