اعتراضات مردم در هائیتی و تعطیلی مدارس

 اعتراضات مردم در هائیتی و تعطیلی مدارس

تعطیلی مدارس

آشنایی با خانواده ام هائیتی و تعطیلی مدارس

شش ماه پیش وقتی در جنوب برزیل نشسته بودم و فکر می کردم آیا به ایران بر گردم یا سفرم رو ادامه بدم، وسلی و خانواده اش از هائیتی، من را در وبسایت ورک اوی پیدا کردند و به من ایمیل زدند و دعوتم کردند تا سپتامبر تا آخر نوامبر به مدرسه شان در شمال هائیتی بروم و به کودکان انگلیسی تدریس کنم. من هم ایمیلشان را یک نشانه برای ادامه سفر دیدم و به دلایل ویزاهای سخت و بلیط های گرون و توقف های پیچیده، برای اینکه حالا و در این لحظه اینجا باشم، مسیرم را به آمریکای شمالی و کانادا تغییر دادم. البته قبل از آمدن به اینجا یک درصد هم فکر تعطیلی مدارس رو نمی کردم.

راستش برعکس آنچیزی که فکر می کردم، وسلی، همسرش مادام بی و دختر پانزده ساله شان کریستی، همه انگلیسی صحبت می کنند. الیویه یک پسر هشت ساله هم با آنها در مدرسه زندگی می کنه. اولش فکر کردم پسر خانمی هست که آشپزی می کنه اما گفتند پدر و مادرش اینجا نیستند. من هم دیگه سوالی نپرسیدم.

الیویه نازنین، همبازی من در هائیتی

پنجشنبه شب به مدرسه رسیدم و جمعه مدرسه به دلیل اعتراض های خیابانی مردم برای گرون شدن بنزین تعطیل بود. وسلی گفت تعطیلی مدارس عادیه و جمعه هیچکس از مدرسه بیرون نره چون خطرناکه! اما شنبه اوضاع بهتر شد و با هم به بازار رفتیم. بازاری پر از مگس و زباله و میوه های خراب. به دلیل شلوغی ریسک عکس گرفتن نکردم اما عصری وقتی به همراه برادر مادام بی به زمین فوتبال و بسکتبال رفتیم، همزمان که به تماشای بازی نشسته بودم و سعی می کردم از زبان کریول چیزی بفهمم، چند عکس گرفتم. امروز برعکس دیروز و پریروز چند ساعتی هست برق داریم. دولت هروقت بخواد برق رو قطع میکنه. با این وجود خانواده سعی میکنن صبور باشن و به همدیگه توی این روزهای سخت امید بدن. دیروز یک ساعت با الیویه و دوستش کلاس انگلیسی داشتم و کریستی ازم خواست تا بهش اسپانیایی یاد بدم.

هائیتی از اونچیزی که فکر می کردم کثیف تره، زباله و پشه های بسیاری داره و از میوه های خوشمزه ای که در دومینیکن بود اینجا خبری نیست. خانواده وعده های غذاییشون رو کاملا جدا و متفاوت از من می خورن. صبح ها موز، نون و قهوه می خورم و شام معمولا پلو با لوبیا و پاستا هست. (دو وعده غذا بیشتر در روز نمی خوریم)
فعلا منتظرم فردا دوشنبه بشه و مدرسه باز بشه تا بچه هارو ببینم. تجربه متفاوتیه و امیدوارم بتونم تا جایی که میتونم مفید باشم!

پشت در های بسته ی مدرسه، چه خبره؟

در بسته ی مدرسه

پشت این در بسته، پر از صدای اعتراضه.. پر از صدای داد زدن و پر از جملات و کلماتی که من متوجه نمیشم.
پشت این در بسته، پر از سنگه، یکی میگه تفنگ هم هست و دیگری میگه نیست. پشت این در بسته پر از چیزهاییه که من هیچوقت ندیدم.
پشت این در بسته آدمها گشنن، آدمها خسته ان و آدمها عصبی ان. آدمها برای یک لقمه نون، برای دو قرون پول و برای آینده شون فریاد می زنن. آینده بچه هایی که قراره توی این شهر کثیف به دنیا بیان.
پشت این در بسته، من نشسته ام. سرم از صداها گیج میره و به شدت می ترسم. انقدر گیج شدم که نمیدونم اینجا چیکار میکنم. پشت در بسته ی مدرسه ای که بسته است. که بچه هاش چند روزه مدرسه نیومدن. و اصلا معلوم نیست کی بیان. تعطیلی مدارس به این زودی تمام نخواهد شد.
بهم گفتن “شاید” از هفتم اکتبر بچه ها به مدرسه برگردن؛ تا هفتم اکتبر دو هفته مونده. من توی این دو هفته تو مدرسه چیکار کنم؟ من برای بچه ها این همه راه تا هائیتی اومدم. دو هفته بشینم تو مدرسه و خانواده ای که بزور غذای خودشون رو تهیه میکنن، برای من و کمک های ریزی که میکنم غذا درست کنن؟
نه اونقدر امنه که بتونم برم و غذامو خودم از بیرون تهیه کنم و نه اونقدر نا امن که به فکر رفتن باشم.
پشت این در بسته می شینم و فکر میکنم. کاشکی از تعطیلی مدارس چیزی می دونستم. مدیتیشن هیچ کمکی نمی کنه. مشاهده میکنم..
یکهو دود هایی از بالا ظاهر میشن. مادام بی به سمت در میره، لای در رو باز میکنه، چند لحظه نگاه میکنه و با تعجب در رو می بنده.
میپرسم چی شده؟
میگه: قسمتی از یک مدرسه رو چند کوچه اونطرف تر آتیش زده بودن.
میگم: خب الان چی میشه؟ آتیش چرا؟ مدرسه چرا؟
میگه:میگذره… میگذره.. همه ی این روزها هم میگذره…

برای خواندن ادامه داستان و سختی های زندگی در هائیتی، کلیک کنید.

ملیکا بکائی

سلام، من ملیکا هستم. متولد تهران، ایران. بیست و دو سالمه و بیش از دو ساله در قاره ی آمریکا و کشور های مختلف آمریکای لاتین در حال سفر و کار داوطلبانه هستم. اینجا از سفر تنهایی، سختی ها، لذتها، ویزاها، هزینه ها، کار در سفر، کار داوطلبانه و مهارتهایی که یادمیگیرم براتون مینویسم.

پست‌های مشابه

دیدگاه خود را ثبت کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *