مدارک مورد نظر برای ویزای برزیل

مدارک مورد نظر برای ویزای برزیل :
(اگر از شیلی درخواست ویزا می کنید)

١.رزرو بلیط رفت و برگشت
٢.رزرو هتل/هاستل برای مدت اقامت
٣.پر کردن فرمی که سفارت بهتون میده
٤.گردش حساب سه ماه گذشته
٥.تمکن مالی (بنا بر زمانی که درخواست میدید متفاوته)/(من درخواست ویزای دو هفته ای دادم که تمکن زیادی نخوان، مطمئن بودم ویزای ٩٠ روزه میدن)
٦. دو قطعه عکس ٣ در ٤
٧. پاسپورت با حداقل دو برگ خالی

من از یک ماه قبل (وقتی در پرو بودم) به سفارت برزیل ایمیل زده بودم که میتونم برای ویزای توریستی از شیلی اقدام کنم یا خیر. گفتن میتونی و لیست مدارک رو فرستادن و گفتن از دو هفته قبل وقت بگیر.

وقتی فهمیدم پروسه ویزای آرژانتین خیلی طول میکشه، وقت سفارت برزیل رو گرفتم (برای دو هفته بعدش وقت داد)، مدارک رو آماده کردم (همون مدارک اولیه، تمکن مالی خیلی قدیمی و …)
روز مصاحبه با اعتماد به نفس کامل باهاشون صحبت کردم. مدارک رو اون لحظه نگاه دقیق نکرد.
رفتم و ده روز بعد ایمیل اومد که ویزارو گرفتی.
رفتم سفارت، یک برگه دادن که به بانک برم و ١٠٠ دلار به حسابشون بریزم!
بعد از ریختن پول و دادن فیش به سفارت، پاسپورتمو با ویزای ٩٠ روزه و اعتبار یکساله گرفتم!

صد در صد این آخرین باری بود که از این تمکن مالی یکسال قبل استفاده کردم. برای خودمم عجیبه که سفارت آرژانتین تمکن مالیمو قبول نکرد و دعوتنامه خواست اما اروگوئه و برزیل چیزی نگفتن!!
به هر حال خیلی خوشحالم که در شیلی به این فکر افتادم که برای سه ویزا همزمان اقدام کنم! در آرژانتین و اوروگوئه دغدغه ویزای کشور های بعدی رو نداشتم و حال روحم بسیار بهتر بود!

امیدوارم اطلاعات تابحال بتونه برای کسی که بخواد همین مسیر رو بره مفید باشه! و یا هرکسی که بخواد روزی زنجیروار ویزا بگیره! ^_^

نامه ای از ملیکا به برزیل

برزیل عزیزم، برزیل جادویی من، سلام!

بیش از یکسال از آنروزی که من در اکوادور برای ویزایت اقدام کردم می گذرد. پس از روزها انتظار درهایت را برویم باز نکردی. آن موقع نمی دانستم هر چیزی دلیلی دارد و نمی دانستم خیر من در نگرفتن ویزای توست.
حال می خواهم بابت اینکه دفعه اول به من ویزا ندادی تشکر کنم. با نگرفتن ویزای تو، به فکر گرفتن ویزای کلمبیا افتادم و کاملا به واسطه اش مسیر سفرم تغییر کرد. با نگرفتن ویزای تو، من موفق به گرفتن ویزای تمامی کشور های همسایه ات شدم. نمی دانم از قصد اینکار را کردی یا نه اما باید بدانی همین “نشدن” ها و “نگرفتن” هاست که به ما درس زندگی می آموزد. و تو معلم بسیار بزرگی در این دانشگاه ملیکایی بوده ای.

برزیل عظیم و پهناور من،
بالاخره پس از روزها انتظار درونت راه می روم و نفس می کشم. مردمت ظاهرا بسیار متفاوتند و زبانت نیز برایم عجیب است. اما ذره به ذره ی خاکت را عشق فرا گرفته و همین باعث خوشحالی تمامی موجودات درونت شده. همین عشق باعث شده گرونی اتوبوس هایت و نا امنی کوچه هایت اصلا به چشم نیاید.
می خواهم بدانی تو بسیار بزرگتر از آن هستی که من بتوانم روستا به روستایت را بگردم. برای دیدن تمامی تو باید سالها درونت سفر کرد و من سه ماه ناقابل اجازه ماندن درون خاکت را دارم.
در این سه ماه به جز دیدن سواحل رویایی ات، با مردمت نیز خواهم زیست. با مردم بومی و با مهاجران درونت. با کودکان و با سالمندانت. میخواهم هر لحظه و هر ثانیه بودن درونت را جشن بگیرم.
برزیل سرسبز من،
از شوق دیدنت به وجد آمده ام. می خواهم بدانی به هر زبانی تشکر کنم کافی نیست. دستانت را می بوسم و برای تمامی موجودات درونت خوشحالی ابدی آرزو می کنم. ممنونم که به من فرصت سفر کردن و زیستن دادی.
تا ابد سبز و رقصان باشی،

ملیک

درود بر برزیل جادویی

فلوریاناپولیس، اولین مقصد در برزیل

ساعت ٦ عصر با دختر ها که از مرز برزیل و اروگوئه همراه هم بودیم، به فلوریاناپولیس رسیدیم. میزبانی در بیرون از شهر داشتم اما چون تنها قرار بود چهار روز بمانم می خواستم در این مدت از سواحل زیبایی این شهر دیدن بکنم و برنامه ام با دختر ها یکی بود، به میزبانم پیغام دادم که برنامه ام تغییر کرده و تصمیم گرفتم به خاویرا، کنستانسا و و داماریس بپیوندم.
بعد از کلی گشتن هاستلی ٦/٥ دلاری پیدا کردیم. اما وقتی رسیدیم متوجه شدیم بخاطر باران زیاد (تابستان و مخصوصا ماه مارچ در برزیل باران زیاد میباره اما هوا بسیار گرمه) اینترنت ندارن. دوش گرفتیم، به خرید مواد غذایی رفتیم، آشپزی کردیم و خوابیدیم.
بسیار خوشحال بودم حداقل در چند روز اول میتوانم اسپانیایی صحبت کنم چون بسیار نگرانم که در این سه ماه به دلیل پرتغالی زبان بودن برزیلی ها، برخی از کلمات اسپانیایی را از یاد ببرم!
.
پس از آن هرروز صبح بعد از بیدار شدن به ساحل میرفتیم. هرروز یک ساحل متفاوت. برزیل انقدر بزرگه که هر دفعه مجبور به گرفتن “اوبر” (تاکسی) شدیم که چون چهار نفر بودیم قیمتش از اتوبوس کمتر بود.

هر دلار حدود ٣/٥ رئال برزیله و اوبر ٣٠ دقیقه برای ما نفری ٤ رئال بود.
معاشرت با برزیلی ها از آنچه فکر می کردم راحتتره. اگر آرام صحبت کنند میتوانم متوجه اکثر کلمات بشوم.
سواحل فلوریاناپولیس جزو زیباترین سواحلی بودند که به عمرم دیده ام. رنگ آبی دریا، آسمون آرام، سبزی گیاهان،شن های کرم رنگ… حتی شنا در اقیانوس اطلس نیز جزو لذت بخش ترین شناهای تمامی این سفر بود. آب اقیانوس گرم و شوره، موج های کوتاه و بلندی داره و جون میده در این گرما خودتو به آغوشش بسپاری و رهایی رو تجربه کنی.
جدا از طبیعت بی نظیر این شهر، مرکز شهر رنگارنش نیز بسیار به دلم نشست. انواع و اقسام میوه ها و سبزیجات با کمتر از نصف قیمت اروگوئه. مردم سیاه پوست رو بیشتر از کشور های دیگه آمریکای جنوبی میشه مشاهده کرد اما ترکیبشون با سفید پوست های زیادی که آنها هم برزیلی هستند، یک صلح و هماهنگی خاصی به کشور میده!

روز آخر هنگامی که با دلتنگی از دوستان شیلیاییم و افراد هاستل که حسابی در این مدت با هم معاشرت کردیم و رقصیدیم خداحافظی کردم، بدون اینکه از نقشه استفاده کنم به مرکز شهر رفتم.
با مردم اسپانیایی صحبت میکنم و متوجه می شوند، از پیرمرد های فروشنده گرفته تا جوانان شهر همه به هنگام سوال پرسیدن کمکم کردند و مهربانی عجیبی رو در قلبم احساس کردم. کاملا مشخصه در کدام محله ها میتوان گوشی بدست گرفت و در کدام محله ها باید مراقب بود.
برای اتوبوس طولانی ام به سمت “ریو دو ژانیرو” (به دعوت دوستم لوسیانا،قبل از کار داوطلبانه در مدرسه، ده روزی برای کارناوال به ریو می رفتم.) میوه و گردو خریدم و پس از خوردن یک نهار گیاهی حسابی، به سمت ایستگاه اتوبوس راه افتادم.
.
جادویی بودن برزیل و انرژی عجیبش را از لحظه ورود می توان احساس کرد. هنوز تمامش را ندیده، عاشقش شده ام!

برای خواندن تجربه من از کارناوال ریو، اینجا کلیک کنید.