عشق من به رقص سالسا

از وقتی یادمه عاشق این رقص های دو نفره و تند با موسیقی های اسپانیایی بودم! تو هنرستان که عاشق تئاتر بی کلام و رقص شدم، در پی سرچ کردن انواع رقص ها برای کلاس یا دانشگاه، رقص “سالسا” برای من دورترین تصویر بود. فکر می کردم رقص لاتین مال فیلم هاست. عاشق رقص میله هم بودم اما روم نمی شد به کسی بگم چون همیشه زن های خراب توی فیلم ها با میله می رقصیدند! بعدا که سر از انواع سالسا و رقص لاتین در آوردم از هیجان مغزم سوت کشید! مربی پیدا کردم و کلاس رفتم! حالا هم اطلاعاتمو راجع به رقص میله و کمکش به استقامت بدن زیاد کردمو گذاشتمش جزو لیست کارهای بیست و یک سالگیم و دیگه از عنوان کردن علاقه های عجیبم نمی ترسم!

کلمبیا با این تاریخ قوی و هنر و شهر های رنگی رنگی، هزار تا جای دیدنی داره که من توی یک ماه (با توجه به ویزای زیبام) نمی تونم خیلی جاها برم. از اونجایی که در هر صورتی اولویت و هدفم در سفر “کودکان” هستند؛ برای پیدا کردن کار داوطلبانه بین این همه شهر جذاب گیر کرده بودم. نمی دونستم برم سمت دریای کارائیب و شهر معروف کارتاهِنا؟! یا برم مدجین زیباترین شهر کلمبیا؟! یا بیام کالی، پایتخت رقص سالسا؟! سه ثانیه طول نکشید که قلبم گفت: سالسا! سالسا! قطعا سالسا! با اینکه عقلم بعدش بهم گفت همه جای کشور پر کلاس سالساست و کالی انتخاب خوبی نیست، مثل همیشه بهش گوش نکردم و دستور قلب رو انجام دادم!

شاید شما هم فکر کنین “سالسا” فقط سالساست!! :)) اما نه! رقص سالسا به پنج نوع: کوبَن سالسا (سالسای کوبا)، پورتو ریکن (سالسای پورتو ریکو)، کالی کلمبین سالسا (یعنی شهری که هستم خودش یک سبک جدای سالسا داره!) ، سالسای لس آنجلس و سالسای نیویورک تقسیم میشه.

توی ایران سالسای لس آنجلس رو یاد گرفتم که تقریبا کل اروپا هم معمولا همون سبک رو می رقصن که شمارش قدم هاش با سالسای کالی یکیه اما سرعت رقص اینجا وحشتناک زیاد و هیجان انگیزه! در کل تاریخ رقص سالسا از کوبا میاد که وارد هر کشور که میشه، یکم عوضش می کنن و به اسم خودشون نوع جدیدی ازش ثبت می کنن!

اما همین رقص سالسا که خودش کلی شاخه داره، فقط یکی از انواع “رقص لاتین” به حساب میاد. رقص های لاتین مثل: باچاتا، چا چا، رومبا،مِرِنگه و… هر کدوم موسیقی و رقص و شمارش مخصوص به خودشونو دارن و من اگر می خوام رقاص لاتین بشم باید همه شونو یاد بگیرم!

خلاصه سرتونو درد نیارم زمان زیادی گذاشتم و از حدود قیمت ها و کیفیت کلاس های اینجا از اینترنت اطلاعات پیدا کردمو بهترین کلاس ممکن رو برای خودم پیدا کردم! دوشنبه تا جمعه، پنج روز در هفته هرروز از ساعت ٤:٣٠-٦:٣٠ عصر به “اِل مَنیسِرو” میرم! یکی از بهترین، شلوغ ترین و ارزونترین کلاس های کالی! هزینه ١٦ جلسه ٢ ساعته ١٠٠،٠٠٠ پزو هست که میشه ٣٦ دلار! و تقریبا بیشتر از نصف قیمتی که توی تهران برای کلاسای خصوصیم می دادم! کلاس با نرمش شروع میشه، یکساعت سالسای کلمبیایی و تند و هیجان انگیز رو داریم و نیم ساعت آخر کلاس رو انواع های دیگه رقص لاتین که معرفی کردم رو بهمون درس می دن. هر روز یک نوعشو.

توی ایران هیچ پارتنر رقصی نداشتم و مجبور بودم کلاس خصوصی بردارم و تجربه رقص دو نفره با مرد رو که خیلی واجبه رو نداشتم! و حالا هرروز با ده تا مرد مختلف از کشور های مختلف سالسا می رقصم که با دو تاشون که خوب می رقصیدن دوست شدم تا شاید یکم با هم قبل یا بعد کلاس تمرین کنیم و من بتونم براتون فیلم بذارم!

الان ساعت ١١:٣٠ شبه و من بعد از یک قهوه کلمبیایی که بعد از شام به خوردنش اعتیاد پیدا کردم، خوابم نمی بره و همزمان که دارم می نویسم، احساس می کنم زندگی یک دخترِ دیگه ای رو براتون تعریف می کنم. احساس می کنم چیز هایی که میگم خیلی رویاییه و واقعیت نداره. هنوز قلبم از کلمه “کلمبیا” به تپش در میاد و نمی تونم باور کنم یک هفته میشه که کابوس تلخ تموم شده و من اینجام! من کلمبیام! من تو پایتخت رقص سالسا سالسا می رقصم! من خیلی خوشبختم!
برای صعود به این قله ی شاد در دنیا، سخت ترین روز های زندگیمو گذروندم که هنوز خستگیشون بعد از یک هفته رسیدن از بدنم بیرون نرفته! باید یکم بیشتر بشینم نوک قله… یکم زمان بگذره، نفسم جا بیاد، مسیر رو فراموش کنم و از منظره لذت ببرم.

برای خواندن  « بازدید از خانه گابریل گارسیا مارکز در ماکوندو »  کلیک کنید.